هدف این تحقیق اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) بر حافظه کاری، انعطاف پذیری و اعتيادپذيري دانشجويان دانشگاه های تهران انجام شد. این پژوهش از نوع هدف کاربردی از نظر شیوه اجرا، نیمه آزمایشي با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه های شهر تهران مراجعه کننده به کلینیک های درمانی بودند که با روش نمونه گیری هدفمند، تعداد 30 نفر انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای گذاری شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل آزمون حافظه کاری وکسلر، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی بوند و همکاران (2011) و پرسشنامه شخصیت چندبعدی مینه سوتا (MMPI) بود که روایی و پایایی آن در پژوهش های قبلی و پژوهش حاضر به تایید رسید. روش اجرا به این صورت بود که ابتدا پیش آزمون بر روی اعضای گروه های آزمایش و گواه اجرا شد. سپس زوجین گروه های آزمایش در معرض متغیرمستقل (شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی) قرار گرفتند. اما گروه کنترل در مقابل این متغیرها قرار نگرفت، در انتها این دو گروه در مقابل پس آزمون قرار گرفتند. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر بهبود عملکرد حافظه کاری، بهبود انعطاف پذیری و کاهش اعتیاد پذیری دانشجویان به ترتیب با اندازه های اثر 3/48 %، 4/49 % و 6/53 % تاثیر معناداری داشته است. با توجه به نتایج می توان از این روش درمانی برای درمان اختلالات مربوط به حافظه کاری، انعطاف پذیری و اعتيادپذيري در کلینیک های درمانی استفاده نمود.

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی حافظه کاری انعطاف پذیری اعتيادپذيري دانشجويان