دوره 3، شماره 9، زمستان 1400، صفحات 53 - 45
نویسندگان : فاطمه شیخی و محمّدمهدی کریمی نیا و مجتبی انصاری مقدم *

چکیده :
امام جواد در دوران امامت خود، با اوضاع خاصى به لحاظ سياسى و اجتماعی مواجه بودند. همزمانى حاكميت مأمون و معتصم با دوران حيات آن حضرت از يكسو و وضعيت اجتماعى- سیاسی جامعه به ويژه فعاليت فرقه هاى انحرافى و مذاهب شيعى از سوى ديگر، امام جواد را بر آن داشت تا براى تحقق هدف راهبردی خود که همانا رهبری جامعه شیعیان و در امان نگه داشتن آنان از جور و ستم حکام وقت بود، گذشته ازتصریح بر امامت خود و آشکار کردن علم و دانش و مبارزه با جریان های انحرافی برای ایجاد وحدت بین مسلمانان نیز تلاش کرذند. ایشان همچنین با اعزام نماینده به کشورهای مختلف ارتباط خود را با شیعیان حفظ کردند. مقاله حاضر توصيفى تحليلى بوده و مطالب آن به روش كتابخانهاى گردآورى شده است. نتايج نشان داد، امام جواد (ع) با توجه به اوضاع سياسى اجتماعى آن عصر، توانست شیعیان و پیروانش را به خوبی رهبری و هدایت کرده و به صراط مستقیم رهنمون سازد.

کلمات کلیدی :
سیاست، امام جواد علیه السلام، هدایت، سیره، شیعیان