اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر طرحواره درمانی هیجانی بر نشخوار فکری و تداوم هیجانی در مادران کودکان کم توان ذهنی
دوره 3، شماره 6، بهار 1400، صفحات 94 - 85
نویسندگان : صفورا کیوانلو و زهره رفیعی راد * و محمد نریمانی و سجاد بشرپور
چکیده :
امروزه مادران کودکان کم‌توان ذهنی دارای مشکلات هیجانی بسیاری هستند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر طرحواره‌درمانی هیجانی بر نشخوار فکری و تداوم هیجانی مادران کودکان کم‌توان ذهنی بود. این پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماري پژوهش کلیه مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی کمتر از پانزده سال، شهرستان اردبیل در بهار سال 1399 بود. با مراجعه به اداره بهزیستی شهر اردبیل از بین مراکز توانبخشی و مدارس استثنایی به روش نمونه‌گیری خوشهای چند مرحله، 4 مرکز و مدرسه انتخاب شد و تعداد 40 نفر از خانوادههای کودکان مبتلا به اختلال کم‌توان ذهنی را به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و همخوان با ملاک های ورودی پژوهش و متمایل به شرکت در درمان از مرکز بهزیستی شهرستان اردبیل انتخاب کرده و مادران خانواده به صورت گمارش تصادفی در دو گروه، آزمایش (20=n) و کنترل (20=n) قرار گرفتند. گروه آزمایش، 10 جلسه، طرحواره‌درمانی هیجانی گروهی را دریافت کرده اما گروه کنترل دریافتی نداشتند. اعضای دو گروه به مقیاس طرحواره‌های هیجانی لیهی(2002) قبل و پس از درمان پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر طرحواره‌درمانی هیجانی بر نشخوار فکری (01/0>P) و تداوم هیجانی (01/0>P) معنیدار است. به‌عبارت دیگر این درمان باعث کاهش معنادار در نمرات متغیر‌های نشخوار فکری و تداوم هیجانی در مادران کودکان کم‌توان ذهنی مورد مطالعه در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد. به‌طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که طرحواره‌درمانی هیجانی می‌تواند به‌عنوان یک درمان موثر در اصلاح بسیاری از طرحواره‌های هیجانی مادران کودکان کم‌توان ذهنی مورد توجه قرار گیرد.
امروزه مادران کودکان کم‌توان ذهنی دارای مشکلات هیجانی بسیاری هستند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر طرحواره‌درمانی هیجانی بر نشخوار فکری و تداوم هیجانی مادران کودکان کم‌توان ذهنی بود. این پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماري پژوهش کلیه مادران دارای کودک کم‌توان ذهنی کمتر از پانزده سال، شهرستان اردبیل در بهار سال 1399 بود. با مراجعه به اداره بهزیستی شهر اردبیل از بین مراکز توانبخشی و مدارس استثنایی به روش نمونه‌گیری خوشهای چند مرحله، 4 مرکز و مدرسه انتخاب شد و تعداد 40 نفر از خانوادههای کودکان مبتلا به اختلال کم‌توان ذهنی را به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و همخوان با ملاک های ورودی پژوهش و متمایل به شرکت در درمان از مرکز بهزیستی شهرستان اردبیل انتخاب کرده و مادران خانواده به صورت گمارش تصادفی در دو گروه، آزمایش (20=n) و کنترل (20=n) قرار گرفتند. گروه آزمایش، 10 جلسه، طرحواره‌درمانی هیجانی گروهی را دریافت کرده اما گروه کنترل دریافتی نداشتند. اعضای دو گروه به مقیاس طرحواره‌های هیجانی لیهی(2002) قبل و پس از درمان پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که اثربخشی گروه‌درمانی مبتنی بر طرحواره‌درمانی هیجانی بر نشخوار فکری (01/0>P) و تداوم هیجانی (01/0>P) معنیدار است. به‌عبارت دیگر این درمان باعث کاهش معنادار در نمرات متغیر‌های نشخوار فکری و تداوم هیجانی در مادران کودکان کم‌توان ذهنی مورد مطالعه در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد. به‌طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که طرحواره‌درمانی هیجانی می‌تواند به‌عنوان یک درمان موثر در اصلاح بسیاری از طرحواره‌های هیجانی مادران کودکان کم‌توان ذهنی مورد توجه قرار گیرد.
کلمات کلیدی :
طرحواره درمانی هیجانی، نشخوار فکری، تداوم هیجانی، کم توانی ذهنی.
طرحواره درمانی هیجانی، نشخوار فکری، تداوم هیجانی، کم توانی ذهنی.
مشاهده مقاله
969
دانلود
0