اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب بیماری و وسواس فکری ناشی از بحران کرونا در دانشجویان آمل

دوره 5، شماره 14، بهار 1402، صفحات 160 - 170

نویسندگان : سیاوش پیکاری و رحمت اله عظیمی * و مریم موسوی نیک

چکیده :
هدف مطالعه حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب بیماری و وسواس فکری ناشی از بحران کرونا در دانشجویان آمل بود. این پژوهش در قالب یک پژوهش نیمه آزمایشی با گروه گواه و در چهارچوب یک طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه اجرا شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آیت اله آملی شهر آمل در سال تحصیلی 1400-1401 بودند. 34 نفر به روش نمونه گیری در دسترس از دانشجویان با رعایت ملاک های ورود به پژوهش انتخاب شدند. سپس آنان به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (هر گروه 17) نفر گمارده شدند. در این پژوهش از پرسشنامه های اضطراب کرونا ویروس علی پور و همکاران(1398) و وسواس فكري- عملي ریچمن و هادسون(1977) استفاده گردید. مداخله از پروتکل درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اساس کتاب فورمن و هربرت (2008) طی 8 جلسه 90 دقیقه ای در گروه آزمایش انجام گردید. داده های پژوهش با استفاده آزمون تحليل كواريانس مورد تحلیل قرارگرفت. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش براضطراب بیماری و وسواس فکری ناشی از بحران کرونا در دانشجویان آمل معنی دار بوده است. بنابراین با عنایت بر نتایج مطالعه حاضر می توان نتیجه گرفت که در این پژوهش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توانسته اضطراب بیماری و وسواس فکری ناشی از بحران کرونا دانشجویان آمل را کاهش دهد.

کلمات کلیدی :
درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، اضطراب بیماری، وسواس فکری، بیماری کرونا