نقش خوش بینی در پیش بینی اضطراب امتحان در دانش آموزان

دوره 6، شماره 18، بهار 1403، صفحات 102 - 110

نویسندگان : کوثر احمدی و مریم مشایخ * و محدثه احمدی و رحمت اله عظیمی

چکیده :
هدف این پژوهش نقش خوش بینی در پیش بینی اضطراب امتحان در دانش آموزان بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات، تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم منطقه 2 تهران در نیمه اول سال تحصیلی 1403-1402، بود. جامعه آماری برابر 8597 نفر بود که حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 367 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردیدند. در این پژوهش از پرسشنامه های اضطراب امتحان فریدمن (1997) و خوش بینی تحصیلی اسچنن- موران و همکاران (2013) جهت جمع آوری داده ها استفاده گردید، داده ها مورد تحلیل آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون قرارگرفت. نتیجه تحلیل یافته ها نشان داد که بین خوش بینی تحصیلی با اضطراب امتحان در دانش آموزان رابطه معکوس و معناداری در سطح (05/0P‹) وجود دارد. همچنین نتایج آزمون رگرسیون یک متغیره نشان داد، با توجه به F برابر با 097/27 در سطح (01/0> p معنی‌دار شده است به این معنی که متغیر خوش بینی تحصیلی به خوبی تغییرات متغیر اضطراب امتحان دانش آموزان را تبیین می‌کنند و بتای(Beta) خوش بینی (590/0-) دست آمده درسطح (01/0> p معنی‌دارگردید، بدین معنی که خوش بینی تحصیلی بالا به عنوان متغیر پیش‌بین ( مستقل ) بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر تهران موثر بوده است.

کلمات کلیدی :
اضطراب امتحان، خوش بینی، فریدمن