مقدمه: میزان امید به اشتغال در بین نسل جوان یکی از دغدغه های جوامع توسعه‌یافته است؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سرسختی روان شناختی و فرسودگی تحصیلی در پیش بینی امید به اشتغال دانشجویان صورت گرفت. موارد و روش پژوهش: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان دختر مقطع کارشناسی ارشد دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 1401-1402 تشکیل داد. روش نمونه گیری پژوهش حاضر از نوع تصادفی طبقه ای بود که از بین دانشجویان رشته های مشاوره، روان شناسی، علوم تربیتی و فیزیولوژی ورزشی به ترتیب 17، 34، 23 و 29 نفر انتخاب شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسش‌نامه سرسختی روان شناختی کوباسا (1982)، فرسودگی تحصیلی برسو (1997) و امید به اشتغال قریشی راد (1378) استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل نیز از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره صورت گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد بین متغیر سرسختی روان شناختی با امید به اشتغال (01/0>P ) و فرسودگی تحصیلی با امید به اشتغال (01/0> P) رابطه معنادار وجود دارد و همچنان یافته ها نشان داد 20 درصد از واریانس امید به اشتغال بر اساس سرسختی روان شناختی و فرسودگی تحصیلی قابل پیش بینی است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد بین متغیرهای سرسختی روان شناختی و فرسودگی تحصیلی به ترتیب رابطه مثبت و منفی معناداری با امید به اشتغال وجود دارد و سرسختی روان شناختی و فرسودگی تحصیلی توانایی پیش بینی امید به اشتغال را دارا هستند.

سرسختی روان شناختی فرسودگی تحصیلی امید به اشتغال