پژوهش حاضر تأثير يادگيري مشاركتي و يادگيري سنتي را بر پيشرفت تحصيلي درس رياضي دانش آموزان پايه اول متوسطه مورد بررسي قرار داده است. اين پژوهش در صدد پاسخگويي به اين سوالهاست كه آيا يادگيري مشاركتي در پيشرفت تحصيلي درس رياضي نسبت به يادگيري سنتي مؤثرتر است؟ آيا يادگيري مشاركتي در تثبيت يادگيري دانش‌آموزان تأثير دارد؟ به اين منظور از بين مراكز آموزشي شهر ایلام به صورت تصادفي دبيرستان شهيد مطهري انتخاب گرديد و از بين سه كلاس اول اين مركز به شكل تصادفي ساده يك كلاس به عنوان گروه آزمايش (30 نفر) و يك كلاس به عنوان گروه گواه (31 نفر) انتخاب گرديدند، ابتدا از هر دو گروه پيش آزمون درس رياضي گرفته شد كه با استفاده از آزمون T و نرم‌افزار SPSS مشخص شد از نظر آماري تفاوت معناداري بين دو گروه وجود ندارد و دو گروه همگن هستند سپس در گروه آزمايش، آموزش به شيوه مشاركتي و در گروه گواه آموزش به شكل سنتي ارائه گرديد بعد از مدت دو ماه و تدريس فصل دوم كتاب، پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. نتايج بدست آمده بيانگر تفاوت معنادار (p</0005) بين نمرات پيش‌آزمون و پس آزمون درس رياضي دو گروه كنترل و آزمايش مي‌باشد، و از طرفي بين نمرات آزمون پيگيري درس رياضي دو گروه تفاوت معنادار(p</005) وجود دارد و افزون بر آن مشخص شد بين ميزان پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان قوي و متوسط از نظر آماري تفاوت معناداري وجود ندارد ولي بين ميزان پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان قوي و ضعيف و همچنين متوسط و ضعيف تفاوت معناداري وجود دارد.

آموزش و پرورش پیشرفت تحصیلی یادگیری سنتی یادگیری مشارکتی